Zijn er meer mensen met een Vlaflip obsessie?
Tijdens een bezoek aan vrienden kwam het gesprek opeens op de Vlaflip.
Ik kan mij nog goed herinneren dat dat vroeger echt een traktatie was. Ranja, vanille vla en yoghurt in zo’n mooi hoog glas…
Ik dacht meteen “dat is ook leuk voor een schilderij” en het past ook in de “Herinneringen aan een fijne jeugd serie.
Het idee liet mij niet meer los en het liefst zou ik er meteen aan beginnen.
Op Pinterest vond ik het plaatje hiernaast en toen kreeg ik het idee voor twee schilderijen, smal en hoog. Één met rode limonade, vanille vla en yoghurt en de andere met oranje limonade, chocoladevla en yoghurt.
De schilderijen krijgen een formaat van 120 x 50 cm en het leukst is om ze naast elkaar op te hangen. In mijn hoofd zie ik ze al voor mij.
Toen ben ik op zoek gegaan naar glazen, ikzelf bezit geen mooie ijs/milkshake glazen. Maar na enig speuren vond ik mooie bij Blokker. Natuurlijk had onze Blokker ze niet op voorraad. Meteen on-line besteld en morgen kan ik ze ophalen.
Bij de supermarkt heb ik ook meteen alle ingrediënten gehaald zodat ik morgenavond kan gaan fotograferen.
Ik kan in ieder geval vast aan de slag met de voorbereidingen zoals fotograferen, werktekeningen maken en doeken prepareren. Met het schilderen moet ik nog even wachten totdat een aantal schilderijen voor komende exposities klaar zijn.
Met zo’n lange lepel erin!
Ja, met zo’n lange lepel. Ik vond het lekker om alles door te roeren en het dan op te drinken als een soort Milkshake.
Vroeger (Opa spreekt) had je alleen volle yoghurt.
Die blijft ook weel beter drijven op de vla.
Magere yoghurt heeft de neiging de ‘mazen van de wet’ op te zoeken (langs de rand van het glas en in de leemtes van de vla).